De keuze waar we telkens weer voor staan
We kennen het allemaal: dat gevoel van weerstand wanneer je iets moet doen dat eigenlijk niet goed voelt. Toch slikken we het vaak in, zetten we een glimlach op en doen we mee. Want je wilt niet degene zijn die moeilijk doet. Je wilt de verbinding met anderen niet verliezen. Maar wat gebeurt er als je keer op keer kiest om je te conformeren in plaats van voor je eigen authenticiteit?
Mijn ervaring met weerstand
Tijdens een teamoefening met het paard voelde ik die weerstand sterker dan ooit. “Wat een stomme oefening,” dacht ik. Ik ging echt niet meedoen.
Toch was daar die bekende stem in mij: “Niet zeuren, gewoon doen. Je moet het jezelf niet te gemakkelijk maken.” Ik kende dat patroon maar al te goed: ondanks mijn gevoel, toch doorzetten.
Maar dit keer niet. Toen het mijn beurt was, zei ik NEE. En dat voelde tegelijk moedig én spannend. Want wat is moeilijker? Nee zeggen, of dealen met de scherpe kritiek van mijn eigen innerlijke stem?
En toen gebeurde er iets onverwachts. Iemand nodigde me uit om het samen te doen. Ja, dat wilde ik wel. Mijn wens was dat iedereen mee zou gaan. Want dan wist ik dat ook het paard zich zou aansluiten bij ons als kudde. En dat gebeurde. Het paard volgde ons vol vertrouwen. Wauw. Zie je wel, mijn gevoel klopte.
Weerstand of authenticiteit?
In de nabespreking deelde ik mijn ervaring. Mijn weerstand, mijn strijd, mijn NEE. Daar kreeg ik een vraag die me diep raakte: “Is het weerstand, of is het een keuze voor authenticiteit in plaats van je te conformeren?”
Die vraag liet me niet meer los. Want dat is precies de keuze waar we als mens zo vaak voor staan:
Kies ik voor mezelf, met het risico dat ik de verbinding verlies? Of kies ik voor de verbinding, en word ik daarmee ontrouw aan mezelf?
Waarom we zo vaak conformeren
Conformeren is diep menselijk. Als kind leren we al dat we erbij horen als we ons aanpassen. Het geeft veiligheid en voorkomt afwijzing. Maar de prijs is hoog. Want elke keer dat je jezelf ontrouw bent, raak je een stukje vertrouwen in jezelf kwijt. Je maakt je kleiner, je verdwijnt bijna.
Authenticiteit vraagt moed. Het vraagt om trouw te blijven aan jezelf, ook als dat spannend is. En toch is dát de weg naar echte verbinding. Want pas als jij jezelf laat zien, kan de ander jou echt ontmoeten.
Wat ik leerde
Sinds die dag merk ik hoe vaak ik de neiging heb om me te conformeren. Maar ik voel ook dat mijn weerstand een signaal is. Het is mijn innerlijke kompas dat zegt: “Je mag een andere keuze maken.”
En steeds vaker ontdek ik dat, als ik vanuit een liefdevolle intentie trouw blijf aan mezelf, mijn NEE niet leidt tot afwijzing. Integendeel: vaak blijft de verbinding gewoon bestaan. Soms wordt die zelfs sterker.
Reflectievragen voor jou
- Herken jij situaties waarin je je aanpast terwijl je eigenlijk iets anders voelt?
- Wat zou er gebeuren als je vaker je NEE zou uitspreken?
- Hoe zou je leven eruitzien als je jezelf écht trouw blijft, ook in verbinding met anderen?
Tot slot
Authenticiteit of conformeren – het is geen eenmalige keuze, maar een voortdurend proces. Elke dag weer krijgen we de kans om te voelen: doe ik dit omdat het klopt voor mij, of omdat ik bang ben om verbinding te verliezen?
En misschien ontdek je, net als ik, dat echte verbinding juist ontstaat wanneer jij jezelf toestaan te zijn wie je authentiek bent.